Dom to słowo, które każdemu kojarzy się z ciepłem, czułością rodziną. Dom daje siłę, poczucie bezpieczeństwa, przynależności. Wszystkim dzieciom, które trafiają do naszych placówek staramy się zapewnić właśnie taki klimat by czuły się pewnie, potrafiły pokonywać trudności, rozwijały swoje pasje, szukały zainteresowań, a przede wszystkim czuły się akceptowane i kochane.
11 września 2024 r. te domy obchodziły jubileusz 50-lecia istnienia. W tym dniu gościliśmy
Ks. bp Jana Wątrobę
Teresę Kubas-Hul
Wojewodę Podkarpackiego
Marcina Deręgowskiego
Zastępcę Prezydenta Miasta Rzeszowa
Przedstawicieli Sądu Rodzinnego
Pana Sędziego Wojciecha Dudka
i Panią Kierownik Zespołu Kuratorskiego Ewa Cynarska-Surowiak
Dyrektorki szkół
Renatę Drozdowską
Szkoła Podstawowa nr 21
Jadwigę Greszta
Zespół Szkół Specjalnych im. UNICEF w Rzeszowie
Dorotę Dominik
Dyrektorkę
Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna Nr 2 w Rzeszowie
Dyrektora
Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej
Jerzego Jęczmienionkę oraz
Jolantę Zarówną Kieronika Ośrdoka Adopcyjnego
Andrzeja Burnata
Dyrektora Wydziału Polityki Społecznej
Urząd Miasta Rzeszowa
Joanna Wisz
Dyrektorkę Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej
w Rzeszowie wraz z zastępcą Beatą Mierzejewską
Agnieszkę Gabrowską
Dyrektorkę PCPR w Rzeszowie
Jaceka Góraka
Dyrektora
Powiatowego Urzędu Pracy w Rzeszowie
Szanownych księży
Piotra Potyrałę
Dyrektora CARITAS Diecezji Rzeszowskiej
Ks. Stanisława Poterę z księdzem diakonem, Adamem Guzikiem
Ks. Proboszcz Janusza Kosiora
Ks. Sekretarza Dominika Kiełba
Dyrektorów placówek opiekuńczo-wychowawczych z Podkarpacia
Jolantę Milewską
Agnieszkę Maślankę
Elżbietę Urban-Janusz
Bogdana Florek
Konrada Krupę
Dyrektorów DPS i ŚDS
Lucynę Bastę
Jolantę Chabaj – Wiater
Helenę Wolan
Teresę Piątek
Wiesława Wołoszyna
Przemysława Farbaniec
Bogdana Kawalca
Ze Spółdzielni Mieszkaniowej Zodiak
Antoninę Rybkę
Przedstawicielkę Spółdzielni Mieszkaniowej NOWE MIASTO
Oraz naszych darczyńców i przyjaciół
Mateusza Ciszewskiego
Pan Kazimierza Raka
Pana Mariana Boczar Zastępcę starszego cechu
Bernadetę i Bogdana Serwińskich
Annę i Grzegorza Kożuchów
Dariusza Skrabucha
Dyrektor LEROY MERLIN
Krysztof Solak Castorama
Annę Skibę
Tadeusza Poźniaka
Początki działalności domu dziecka w Rzeszowie sięgają 1946 roku. Kiedy to Zgromadzenie Sióstr Albertynek prowadziło ochronkę mieszcząca się przy ówczesnej ulicy Daszyńskiego (obecnie Księdza Jałowego).
W związku z reorganizacją Ochronki, od 1949 roku placówka ta zaczęła nosić nazwę Państwowy Dom Małych Dzieci i zapewniała opiekę dzieciom od urodzenia do 3 roku życia. W takiej formie funkcjonowała 25 lat. Ze względu na trudne warunki lokalowe Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Rzeszowie zainicjowało budowę nowego obiektu. W dniu 12 maja 1973 roku przystąpiono do budowy przy ul. Nizinnej 30. Budynek oddano do użytku 7 grudnia 1974 roku.
W historii domu Dziecka można wyróżnić 3 okresy. W zależności od resortu sprawującego nadzór nad placówkami następowały zmiany w ich funkcjonowaniu.
I okres od 1974 do 1993 placówka funkcjonowała w resorcie zdrowia i sprawowała opiekę całkowitą nad osieroconymi dziećmi.
Pierwszym kierownikiem, a później dyrektorem, została Zofia Rusinek, która tę funkcję pełniła12 lat do 1986 roku. Przez kolejne 7 lat do1993 r. placówką kierowała Zofia Czekaj. W tym czasie do domu Dziecka trafiały dzieci małe bardzo często chore wymagające specjalistycznej opieki, stad też zatrudniane były przede wszystkim pielęgniarki i opiekunki dziecięce. Praca ukierunkowana była jedynie na działania opiekuńcze, a dzieci trafiały do rodzin adopcyjnych czy zastępczych.
II okres od 1993 do 2000 dom dziecka przeszedł pod resort edukacji i został poddany reorganizacji. Zmianie uległa nazwa na Dom Dziecka Nr 2 w Rzeszowie i od tego czasu zaczęto przyjmować do placówki dzieci od urodzenia do 18 roku życia. Funkcję dyrektora przejęła wówczas Ewa Dziuba na okres 7 lat do 2000 roku.
Zmiana ta była korzystna, w tym czasie, pielęgniarki przestały nosić białe fartuchy, zastąpiły je kolorowymi ubraniami, zlikwidowano wspólną odzież i jednakowe wyposażenie pomieszczeń. Do placówki zaczęły trafiać dzieci starsze, stąd konieczne były remonty i dostosowanie pomieszczeń do ich potrzeb. Placówka otworzyła się na środowisko lokalne, zaczęła się współpraca ze szkołami, przedszkolami, kościołem. Dzieci zaakceptowały formę zwracania się do wychowawców ciociu – wujku. Dla prawidłowego rozwoju dzieci wprowadzono wiele zajęć dodatkowych, rozwijających umiejętności i kompensacyjno-wyrównawczych.
III etap od 2000 roku to przejście z resortu edukacji pod resort pomocy społecznej.
W związku z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych koniecznym stało się dojście do standardów, wymagało to podjęcia wielu działań reorganizacyjnych i remontów. Placówki wymagały reorganizacji tak by stworzyć odpowiednie warunki do łączenia rodzeństw, a co za tym idzie koniecznym stało się przekształcenie domu dziecka. Warunki lokalowe sprzyjały takiemu rozwiązaniu by stworzyć miejsca dla młodszych i starszych dzieci. Dotrudniono specjalistów odpowiedzialnych za pracę z dzieckiem i jego rodziną – pracownika socjalnego, z dziećmi pracował psycholog, pedagog. Pracę wychowawczą wspierał także logopeda i rehabilitant. Dużą rolę w pracy dzieckiem odgrywali nauczyciele wychowawcy, którzy organizowali wiele zajęć i prowadzili plany pracy z dziećmi.
Funkcję dyrektora pełniła wówczas Urszula Polanowska – była dyrektorem 20 lat do 2020 roku, kiedy to dyrektorem została Małgorzata Bąk.
Do 2003 roku w palcówce funkcjonowało 5 grup, z których każda miała 12 miejsc.
1 grupa noworodki, 2 od 1-go do 3-go roku życia , 3 od 3 –go do 5-go i 4 i 5 to dzieci powyżej 5 roku życia.
Od 1 lipca 2006 roku Dom Dziecka Nr 2 w Rzeszowie stał się
Zespołem Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych-Domem dla Dzieci i Młodzieży „MIESZKO” w Rzeszowie, którą tworzyły:
Dom Małego Dziecka placówka socjalizacyjna przeznaczona dla 26 dzieci w wieku od urodzenia do 3 roku życia;
Dom dla Dzieci i Młodzieży placówka socjalizacyjna przeznaczona dla 30 dzieci w wieku od 3 do 18 roku życia;
Ośrodek Wsparcia Dziennego dla 10 dzieci ze środowiska lokalnego w wieku od 6 do 10 lat.
Ale to nie koniec przekształceń
1 stycznia 2012 roku w życie weszła nowa ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. W myśl jej zapisów placówki opiekuńczo-wychowawcze mają być przeznaczone dla dzieci od 10 roku życia a liczba wychowanków w jednej palcówce nie może przekroczyć 14.
W związku z powyższym z dniem 1 stycznia 2014 r. Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych – Dom dla Dzieci i Młodzieży „MIESZKO” w Rzeszowie przekształcił się w 3 odrębne miejskie jednostki budżetowe:
Centrum Administracyjne do Obsługi Placówek Opiekuńczo – Wychowawczych
Dom dla Dzieci „MIESZKO”
Dom dla Dzieci „DOBRAWA”.
Mając na uwadze potrzeby środowiska lokalnego oraz przestrzeń w 2019 r. z Domu dla Dzieci „Mieszko” wyodrębniono koleją placówkę Dom dla Dzieci „Bolesław” w takiej strukturze funkcjonujemy do dzisiaj.
