Początki działalności placówki opiekuńczo – wychowawczej w Rzeszowie sięgają roku 1946. Wówczas w mieście istniała Ochronka prowadzona przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek mieszcząca się przy ówczesnej ulicy Daszyńskiego (obecnie Księdza Jałowego). W związku z reorganizacją ochronki, od 1949 roku placówka ta zaczęła nosić nazwę: Państwowy Dom Małych Dzieci z myślą o zapewnieniu opieki dzieciom od urodzenia do 3-go roku życia. W tym czasie funkcję kierownika pełniła pani Stanisława Zielińska. Ze względu na trudne warunki lokalowe przy ul. Daszyńskiego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Rzeszowie zainicjowało budowę nowego obiektu. Powołano Społeczny Komitet Budowy, który zwrócił się z apelem do społeczeństwa miasta i województwa rzeszowskiego, zakładów pracy i instytucji o poparcie inicjatywy budowy nowego domu. Apel ten spotkał się z odzewem ze strony przedsiębiorstw i ludności. W dniu 12. maja 1973 r. przystąpiono do budowy nowego obiektu przy ul. Nizinnej 30, a 7 grudnia 1974 r. przekazano dom do użytku (obecna siedziba Zespołu Placówek Opiekuńczo – Wychowawczych – Domu dla Dzieci i Młodzieży „MIESZKO” w Rzeszowie). Od tego czasu placówka funkcjonowała w resorcie zdrowia i sprawowała opiekę całkowitą nad dziećmi od urodzenia do 3-go roku życia. Samotne matki w trudnych chwilach życiowych również znajdowały tu schronienie. W latach 1987 – 1993 przebywało w placówce 29 kobiet. W nowo wybudowanym domu pierwszym kierownikiem, a później dyrektorem została pani mgr Zofia Rusinek, która tę funkcję pełniła od 16 listopada 1974 r. do 31 grudnia 1986r. W okresie od 1 lutego 1987 r. do 31 sierpnia 1993 r. placówką kierowała pani Zofia Czekaj.
W 1993 roku dom dziecka przeszedł pod resort edukacji i został poddany reorganizacji. Nastąpiła zmiana nazwy z Państwowego Domu Małych Dzieci na Dom Dziecka Nr 2 w Rzeszowie i zaczęto przyjmować do placówki dzieci od urodzenia do 18-go roku życia. W tym okresie, tj.: od 1.września 1993 r. do 30. kwietnia 2000 r. funkcję dyrektora pełniła mgr Ewa Dziuba. Następnym etapem w życiu placówki stała się kolejna zmiana resortowa czyli przejście z resortu edukacji pod resort pomocy społecznej. Zmiana ta nastąpiła 1 stycznia 1999 r. Według obowiązujących przepisów placówki opiekuńczo – wychowawcze zostały zobligowane do przygotowania do końca 2001 r. Etapowego Planu Działań Dochodzenia do Standardów, którego realizacja winna być zakończona do dnia 31 grudnia 2006 roku. Zadania tego podjęła się mgr Urszula Polanowska, która od 1 maja 2000 r. do 31 lipca 2020 roku pełniła funkcję dyrektora. Dzięki wytężonej pracy wszystkich pracowników spełniono wymogi ustawy, jednocześnie podejmując się kolejnego wyzwania czyli przekształcenia domu dziecka w zespół placówek. Według nowej ustawy domy dziecka nie powinny liczyć więcej jak 30 wychowanków. W dotychczasowej naszej placówce funkcjonował „system rodzinkowy” z liczbą miejsc dla 60-rga wychowanków w wieku od urodzenia do 18-go roku życia. Decydując się na utworzenie nowej placówki dla dzieci małych – starsze rodzeństwo naszych malutkich wychowanków musiałoby znaleźć się w innej placówce – być może położonej daleko od naszej. Taki sam los mógłby spotkać maleńkie dzieci w przypadku utworzenia placówki dla dzieci starszych. Dlatego też podjęto się ogromnego wyzwania – utworzenia Zespołu Placówek, gdzie byłoby miejsce dla młodszych i starszych wychowanków, tym bardziej, że warunki lokalowe sprzyjały takiemu rozwiązaniu.
W związku z powyższym uchwałą Nr LIV/68/2006 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 28 lutego 2006 r. z późn. zm. Dom Dziecka Nr 2 w Rzeszowie od 1 lipca 2006 r. stał się Zespołem Placówek Opiekuńczo – Wychowawczych – Domem dla Dzieci i Młodzieży „MIESZKO” w Rzeszowie, tworząc placówkę wielofunkcyjną:
- Dom Małego Dziecka – placówka socjalizacyjna przeznaczona dla 25 dzieci w wieku od urodzenia do 3-go roku życia,
- Dom dla Dzieci i Młodzieży – placówka socjalizacyjna przeznaczona dla 30 dzieci w wieku od 3-go do 18-go roku życia,
- Ośrodek Wsparcia Dziennego – dla 10-ga dzieci ze środowiska w wieku 6-10 lat.
1 stycznia 2012 roku – w życie weszła nowa ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, według której aktualnie istniejące wielofunkcyjne całodobowe placówki opiekuńczo – wychowawcze działające na podstawie dotychczasowych przepisów, a taką był nasz Zespół Placówek stały się placówkami opiekuńczo-wychowawczymi typu socjalizacyjnego, w których liczba dzieci w okresie 9 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie może być wyższa niż 30.
W placówkach tego typu w okresie 4 lat mogą być umieszczane dzieci powyżej 7 roku życia, natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. mogą przebywać dzieci powyżej 7 roku życia. Po upływie tego okresu w placówkach opiekuńczo-wychowawczych mogą przebywać dzieci powyżej 10 roku życia.
Art.95. niniejszej ustawy pozwala na umieszczenie dziecka poniżej 10 roku życia w placówce opiekuńczo-wychowawczej typu socjalizacyjnego, w wyjątkowych przypadkach, szczególnie gdy przemawia za tym stan jego zdrowia lub dotyczy to rodzeństwa.
Ponadto w placówce w tym samym czasie można umieścić łącznie nie więcej niż 14 dzieci oraz osób, które osiągnęły pełnoletniość przebywając w pieczy zastępczej.
W dalszej kolejności art.106. ust. 2 i 3 określa, że w jednym budynku może mieścić się tylko jedna placówka opiekuńczo-wychowawcza. Niemniej jednak wojewoda może zezwolić na funkcjonowanie w jednym wielorodzinnym budynku więcej niż jednej placówki opiekuńczo-wychowawczej do 14 dzieci, uwzględniając specyfikę i zadania tych placówek oraz potrzeby środowiska lokalnego w przypadku lokali stanowiących odrębną nieruchomość w rozumieniu przepisów o własności lokali.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podjęliśmy się bardzo trudnego zadania: przekształcenia Domu dla Dzieci i Młodzieży „MIESZKO” w placówkę opiekuńczo-wychowawczą typu socjalizacyjnego o nazwie Dom dla Dzieci „MIESZKO” dla maksymalnie 30 wychowanków oraz w miejsce Domu Małego Dziecka powołania nowej placówki opiekuńczo – wychowawczej typu socjalizacyjnego o nazwie Dom dla Dzieci „DOBRAWA” dla 14 podopiecznych.
Za utworzeniem dwóch odrębnych placówek przemówił przede wszystkim fakt, iż warunki lokalowe w pełni sprzyjały takiemu rozwiązaniu, a ponadto takie są potrzeby środowiska lokalnego, gdyż liczba dzieci przebywających w Zespole Placówek, a pochodzących z terenu miasta Rzeszowa zawsze waha się w granicach 40 wychowanków.
W związku z powyższym uchwałą Nr LXIV/1183/2013 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 3 grudnia 2013 r. z dniem 1 stycznia 2014 r. Zespół Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych – Dom dla Dzieci i Młodzieży „MIESZKO” w Rzeszowie przekształcił się w 3 odrębne miejskie jednostki:
- Centrum Administracyjne do Obsługi Placówek Opiekuńczo – Wychowawczych i w placówki opiekuńczo – wychowawcze pod nazwą:
- Dom dla Dzieci „MIESZKO” , przeznaczoną dla 30 wychowanków,
- Dom dla Dzieci „DOBRAWA”, przeznaczona dla 14 wychowanków.
Kolejny i ostatni etap dochodzenia do standardów, wynikający z zapisu w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,(„w placówce opiekuńczo wychowawczej typu socjalizacyjnego może przebywać nie więcej niż 14 wychowanków”), zakończyliśmy z dniem 31 grudnia 2018 roku.
W dniu 1 stycznia 2019 roku, na podstawie decyzji Wojewody Podkarpackiego z dnia 27 listopada 2018 roku znak S-I.9423.1.9.2018.BB rozpoczęła działalność nowa placówka opiekuńczo- wychowawcza – Dom dla Dzieci „Bolesław” w Rzeszowie. Jest to placówka typu socjalizacyjnego, dla 14 wychowanków. Decyzję o powołaniu nowej placówki podjęto aby uzyskać standardy wymagane przez ustawę i jednocześnie zabezpieczyć miejsca dla wszystkich 30 wychowanków, przebywających dotychczas w Domu dla Dzieci „Mieszko” w Rzeszowie.
W chwili obecnej Centrum Administracyjne do Obsługi Placówek Opiekuńczo- Wychowawczych w Rzeszowie obsługuje trzy placówki:
- Dom dla Dzieci „MIESZKO” – placówka opiekuńczo- wychowawcza łącząca zadania placówki socjalizacyjnej i interwencyjnej, przeznaczona dla 14wychowanków,
- Dom dla Dzieci „DOBRAWA”, placówka opiekuńczo- wychowawcza typu socjalizacyjnego, przeznaczona dla 14 wychowanków,
- Dom dla Dzieci „ BOLESŁAW”, placówka opiekuńczo- wychowawcza typu socjalizacyjnego, przeznaczona dla 14 wychowanków.